نوبرانه های بهاری کهنه دل آزار!

از نیمه اردیبهشت تا نیمه خرداد ماه که می شود بساط میوه فروشان شهری عرضه کننده انواع میوه در شهرهای بزرگ و یا در خودروهای فروش میوه در بین راهی ها از بابت فروش عجیب و غریب میوه های نوبرانه ای همچون گیلاس و آلبالو،گوجه باغی،چغله بادام و زردالو، شلیل و هلو ،سیب ترش مصری و دیگر میوه های فصل بهار که فروش و توزیع آنها بعضا به ماه های بعد نیز می انجامد حسابی جور و پر رونق می شود.
میوه هایی که تا ده برابر قیمت واقعی آن به خلق الله فروخته میشود و فروشندگانش بهانه فروش گران این میوه ها را خرید گرانشان در میادین میوه و تره بار اعلام می کنند.
اینکه هیچ نظارتی بر فروش عمده و خرده انواع میوه و تره بار بویژه فروش بی حساب و کتاب میوه های نوبرانه بویژه در کلانشهرها نمی شود را همه هم‌ قبول دارند و هم می دانند و کاری از دستشان برنمی آید.

نوبرانه ها هم برای خود و به وقت فروش و عرضه و توزیعشان بین مردم مافیایی دارند که نگو و نپرس!اینکه چرا باید میوه ای که دو سه هفته بعد به نصف و کمتر از نصف قیمت فعلی عرضه گردد را اینگونه گران می فروشند که فقط و فقط افراد خاصی بتوانند آنها را بخرند و مابقی باید در حسرتش بمانند جای پرسش است.
به راستی که خرید نوبرانه های بهاری و میوه های تازه به بازار رسیده هم فقط سهم افرادی خاص از جامعه و به قولی برای از ما بهترون شده است.
خانواده ای که برای خرید میوه به فروشگاه های توزیع و عرضه انواع میوه می روند یا فرزندانشان چنین میوه هایی را در ظروف تغذیه همکلاسی ها یا در منازل و یخچال های فامیل و دیگر خانواده ها می بینند اما آنها از داشتن چنین میوه های نوبرانه و یا از خوردنشان محروم و به عبارتی بهتر به دلیل عدم توان مالی پدر و نان آور خانواده عملا از خرید اندکی از چنین میوه های لوکس و گران قیمت ممنوع شده اند را باید چگونه خانواده ها یا چه نوع افرادی از جامعه معرفیشان کرد؟
گیلاس میوه ای خوش طعم و پر طرفدار از اول به بازار آمدنش هر کیلو از قیمت ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان عرضه میگردد و در مواقعی که از زمان نوبرانگی اش می گذرد یعنی در بعد از سه چهار هفته تا زمانی که گیلاسی در بازار موجود باشد ممکن است در برخی میوه فروشی ها هر کیلو از گیلاس و یا آلبالو تا ۱۵۰ و نهایتا تا ۱۰۰ هزارتومان هم به فروش برسد که همین مبلغ هم برای ندارها و کم درآمدها مبلغ زیادی است.
این رویه عدالت اجتماعی نیست که برخی افراد و خانوارهای پر درآمد از زمان ظهور و پیدایش میوه های نوبرانه هر آنچه از انواع و اقسام چنین میوه های خوش رنگ و ظاهر فریب و البته خوشمزه و زیبا به بازار می آیند را به هر مقداری که هوس یا اراده کنند بخرند و در عوض برخی از مردم که از تمکن‌ مالی کم یا ناچیزی برخوردارند و خرجشان به دخلشان نمی خورد توان خرید حتی دو کیلو از این دست میوه ها در هفته را نداشته و ندارند.
باید این میوه های نوبرانه کهنه دل آذار همه ساله را هم نظارت بیشتر ا ز بابت قیمت فروش و هم نظارت از بابت کیفیت عرضه کنند تا مردم بدانند و بفهمند چرا باید برای خرید ربع کیلو چغله بادام نوبرانه از اول پیدایش و فروش آن مبلغ ۲۵۰ هزار تومان و برای هر کیلوی از آن یک میلیون تومان در تهران و برخی کلانشهرها از جمله در مشهد و تبریز و کرج و اصفهان و در شیراز بپردازند؟ آخر مگر چه شده یا قرار است چه بشود که باید چغله بادام کیلویی یک میلیون تومان یا گوجه باغی کیلوی پانصد هزار تومانی یا شلیل تازه به بازار آمده چهارصد هزار تومانی در کشوری با اقتصاد بیمار و فقر نیمی از اهالی جامعه را مشاهد کرد و به هر بدبختی و گرفتاری آنها را خرید؟

سید محی الدین حسینی ارسنجانی
روزنامه نگار

انتهای پیام/