سازمان محیط زیست و ادارات و سازمانهای مرتبط با امور جنگلها و مراتع،منابع طبیعی و تشکل های غیر دولتی فعال در زمینه محیط زیست انسانی و جانوری باید متوجه این مساله باشند که حفظ و صیانت از حیات وحش و پرورش گونه های کمیاب و نایاب و در معرض انقراض از جمله اولویت های کاری و برنامه های مهم آنان باشد تا مبادا روزی به این مهم برسند که کار از کارگذشته باشد.

نیم قرن پیش تصور می‌شد گوزن زرد ایرانی در دامنه‌های زاگرس به طور کلی منقرض شده است بنابراین تلاش برای نجات این گونه از پرتگاه انقراض تا کنون جمعیت گوزن زرد را به بیش از ۳۰۰ راس در کشور رسانده است.
بخش عمده تلاش‌ برای نجات گوزن زرد و دیگر گونه های نایاب جانوری بر عهده محیط بانان سازمان حفاظت محیط زیست بوده و است.
باید بر تمام ابر چالشهای «کمبود زمان و بودجه» غلبه کرد و اجازه نداد جانوران مراکز و پارکهای حفاظت شده کشور از بین بروند که نتوان جبران کرد.
این مساله به توسعه و ترویج گردشگری طبیعی نیز کمک می کند و می تواند منافع سرشار زیست محیطی برای ما داشته باشد.

موضوع تقویت و توسعه اقدامات حفاظتی با بهره‌ گیری از ظرفیت بخشهای غیردولتی در حفاظت از حیات‌ وحش از جمله قرق اختصاصی، طرحهای تکثیر و پرورش و … در دستور کار سازمان محیط زیست باید باشد.
تکثیر حیوانی زیبا و نجیب مثل گوزن زرد فرایند سخت و زمانبری دارد.این گونه حیوانی از گاوسانان است و در هر زایمان یک گوساله به دنیا می‌آورد.

در ارسنجان فارس سایت پرورش گوزن زرد ایرانی با همراهی مردم و مسئولان ارسنجانی عملکرد خوبی داشته و کارشناسان محیط زیست این منطقه توانسته اند با مشکلات و محدودیت های موجود کنار آیند.گوزن زرد به شدت در معرض انقراض بود که به لطف الهی و با اقدامات اخیر کارشناسان مربوطه نجات یافت.
به نظر می رسد فارس با توجه به تنوع آب و هوایی و تعدد مراکز استاندارد و مفید نگهداری گونه های نایاب از پرندگان و خزندگان و چرندگان و انواع حیوانات بومی ایران و خارج از ایران می تواند منطقه پرورش این چنین گونه ها در کل کشور و خاورمیانه باشد و بحمدالله مشکل کمبود کارشناسان و متخصصین در این زمینه وجود ندارد و تنها به اعتبارات مالی نیاز دارد و مدیران ارشد استانمان باید در این زمینه تلاش و به نتایج مطلوبی برسند.
استان فارس با توجه به سابقه انجام اقدامات نو و ابتکاری در زمینه حفاظت از گیاهان، جانوران و وجود سایتهای مختلف نگهداری وحوش،پرندگان و جانوران کمیاب درمناطق حفاظت شده ملی می تواند از بهترین و مهمترین مناطق در اجرای برنامه های حفظ و حراست و پرورش و تکثیر از گونه های جانوری کمیاب و در معرض انقراض باشد.

سید محی الدین حسینی ارسنجانی 
روزنامه نگار

انتهای پیام/